W zależności od rodzaju i ilości zastosowanych surowców uzyskuje się spienione
tworzywo:
- miękkie – tak zwane gąbki poliuretanowe,
- twarde - przy małej gęstości nazywane pianką poliuretanową.
Pianka poliuretanowa (PUR), o strukturze zamkniętych komórek charakteryzuje się:
- gęstością pozorną wynoszącą od 32 do 47 kg/m³,
- współczynnikiem przewodzenia ciepła λ = 0,018 do 0,03 W/(m·K),
- bardzo dobrą przyczepnością do innych materiałów,
- sztywnością,
- wysoką wytrzymałością na ściskanie,
- trwałością kształtu w przedziale temperatur od –100 do + 120ºC,
- bezwonnością,
- odpornością na działanie czynników biologicznych – pleśnie, grzyby, gnicie.
Pianka poliuretanowa znajduje bardzo szerokie zastosowanie jako materiał termoizolacyjny.
Z pianki poliuretanowej miękkiej wytwarza się wyroby w formie taśm i otulin o określonych
długościach i średnicach, które stosuje się przede wszystkim do izolowania rurociągów.
Ze spienionego poliuretanu wytwarza się również kształtki i płyty pokryte różnymi
materiałami, miedzy innymi: papierem niepalnym, papą, blachą, płyta wiórową,
umożliwiającymi ich zastosowanie zarówno wewnątrz jak i na zewnątrz pomieszczeń.
Z pianki poliuretanowej wytwarza się samonośne panele warstwowe o długości kilku
metrów, przeznaczone do budowy chłodni i komór chłodniczych.
Postać w jakiej występuje pianka, pozwala na wykorzystanie jej do wykonywania izolacji na
miejscu budowy, wykonując izolacje w miejscach trudno dostępnych, bez mostków cieplnych.