Części alternatywna jest określeniem potocznym nie mającym swego odniesienia w nazewnictwie związanym z określeniem części zamiennych. Ogólnie można powiedzieć, że jest to część zamienna bez loga producenta pojazdu, która jest dostępna u niezależnych dostawców, poza siecią producenta pojazdu.
Aby jednak przybliżyć temat jakości, niezbędna jest wiedza podstawowa w tym zakresie.
Otóż kwestie związane z oznaczeniem części zamiennych do samochodów reguluje tzw. europejska dyrektywa GVO, która wyróżnia dwie kategorie części zamiennych, oparte o kryterium jakości i pochodzenia. Pierwsza kategoria to części „oryginalne”, która obejmuje:
1). Części zamienne posiadające sygnaturę danego producenta pojazdu, produkowane najczęściej przez podwykonawców, a są dostarczane na tzw. pierwszy montaż danego pojazdu, określane są, jako części oryginalne, lub serwisowe o oznaczeniu „O”.
2). Część produkowana z zastosowaniem tej samej technologii i w często w tym samym zakładzie produkcyjnym, tego samego dostawcy, lecz tylko z sygnaturą producenta części, bez loga producenta pojazdu, są oznaczone znakiem „Q”. Z reguły są to części, które zwykle są tańsze o około 10-40 % w stosunku do jakości „O”.
Pomimo że dyrektywa GVO stawia znak równości pomiędzy częściami „O” i „Q”, rozróżnienie między nimi jest tylko, często można by powiedzieć, że tylko formalne, bowiem wynika z braku loga na tych drugich i że są sprzedawane w innym opakowaniu z mniejszą ceną.
Drugą kategorią części zamiennych, zdefiniowaną w GVO, są części, o jakości porównywalnej, o oznaczeniu początkowym „P”. Odpowiadają one jakością elementom stosowanym w montażu fabrycznym, ale produkowane są przez firmę, która nie dostarcza ich producentowi samochodu. Producent części o porównywalnej jakości zaświadcza, że jego część ma taką samą lub też zbliżoną jakość, jaką posiada część o oznaczeniu „O”.
Na rynku można również spotkać kategorię części o jakości „Z”, o których mówi się przeważnie zamienniki, pozostałe zamienniki, lub podróbki. Są to części zamienne, które nie klasyfikują się do żadnej z wyżej wymienionych grup części o wspomnianych wyżej oznaczeniach
Mając na uwadze powyższe, dopiero teraz można określić, jaką częścią jest część alternatywna. W moim obecnym ujęciu, częścią alternatywną jest ta część zamienna, która nie posiada oznaczenia „O”. Spotykam się jednak ze stwierdzeniami, że części alternatywne to wszystkie o oznaczeniu początkowym „P” oraz „Z”.
Uzupełnienie. W Polsce GVO jest związane z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 28 stycznia 2003 r. w sprawie wyłączenia określonych porozumień wertykalnych w sektorze pojazdów samochodowych spod zakazu porozumień ograniczających konkurencję (Dz.U. nr 38, poz. 329 ze zm.) zwanej też jako Dyrektywa GVO ( Rozporządzenie Rady Komisji Wspólnot Europejskich ) nr 1400/2002 z dnia 31 lipca 2002 roku. Aktualnie obowiązuje rozp. RM z dn. 8.10.2010 r. Rozporządzenie KE nr 1400/2002 zastąpione zostało rozporządzeniem z dnia 31.05.2010 r.
Zapytaj eksperta o szczegóły »
Przedsiębiorstwo Produkcyjno Ha...